සඟවාගනු මැන

සඟවාගනු මැන ඔබැ රුව සොඳුරියෙ
අනිකෙකු නෙත් ඔබැ මුව මත ගැටෙතැයි
මා හද බිය වී සැලී සැලී යයි...

මහ වන පියසෙක අදුරු ගුහාවෙක
යම් දිනයෙක ඔබ සඟවා තබනෙම්
හිරු ‍රැස් බිඳකුදු ඔබැ රුව දු‍ටු සඳ
ඉරිසියාවෙන් පිරැවේ මා හද...

සොමි සඳ වත ලෙස රුසිරු නොවිණි නම්
දහසක් නෙත් ඔබ දු‍ටුවද කම් නැත
එනමුදු ඊයේ මට පෙන් වූ රුව
තව නෙත් දෙකකට හිමි විය යුතු නැත...

පද රචනය - බණ්ඩාර කේ. වි‍ජේතුංග
තනු නිර්මාණය සහ ගායනය - ආචාර්ය වික්‌ටර් රත්නායක

පිනිබර මලක් වගේ

පිනිබර මලක් වගේ ගමේ පිපුණ නගේ
හෙට ගියත් වැඩට මන්දිරයක සිදාදියේ
අමතක කරන්නෙපා නුඹ එනතුරා
මෙහෙ මං ඉන්නවා...

සිදාදියේ නපුරු සතුන් රුවට නුඹේ වසඟවෙලා
නොයෙක වෙසින් නුඹ බිලිගන්නට සැරසේවී
අතේ කාසි පනම් අරුමෝසම් නුඹේ දෑසට පාවී
නඟේ පරිස්සමින් ඉඳින් අනේ රැවටෙන්න එපා...

සිදාදියේ විසිතුරු මැද සිටින විටදි තනි වීලා
අලුත් පහේ වෙන මුහුණු නෙතට හමු වේවී
ගමේ රෑ පානේ රහසේ කිව් කතා ගොළු වී යාවී
හිතේ සෝදිසියෙන් ඉඳින් අනේ හිත දෙන්න එපා...

පද රචනය -  කුලරත්න ආරියවංශ

සංගීතය හා ගායනය - වික්ටර් රත්නායක

ප්‍රේම වසන්තයේ මාල ගිරා දේවී

ප්‍රේම වසන්තයේ මාල ගිරා දේවී
ඈත දිගන්තයේ හෙමින් ඉගිල යාවී
නුඹේ නමින් ගී ගයා වළා රොදක පා වෙලා
ප්‍රේමයෙන් ළඟින් හිඳින්න ආවේ...

ඔබ මා තුරුලේ මඳහාසෙ පාලා
වන මල් යහනේ තුරු සෙවණේ
උණුසුම් සුව වෑහෙන දෙතොලේ
ගීයක් වන්නෙමි මම සබඳේ...

රෑ තරු වියනේ හඳ පාන වාගේ
තනි වී හිඳිනා විට යහනේ
කඳුළැල් වැටෙනා සඳ දෙනෙතේ
සුසුමක් වන්නෙමි මම නිබඳේ...

පද රචනය - ගීතනාත් කුඩලිගම
තනු නිර්මාණය සහ ගායනය - වික්ටර් රත්නායක

රනින් ඉරක් පායා

රනින් ඉරක් පායා ඒ එළියෙන්
නැවුම් ලොවක් මිහි මත බිහි වී
මඟුල් හඬින් නෑඹුල් පොළොවේ
සතුටු උදානය සිත තුළ ඉපදී
සිතින් සිතට පාවී නැළ වේ...

කැපූ කරල් බර ගොයම් සුළං කර කුරුණි වලින් පුරවා
කොටසක් අටුවෙහි අහුරා කොටසක් කිරිබතකට හරවා
ගෙමිදුල වෙත එන නව හිරු එළියේ මාගල් පැදුර එලා
ඉටු දෙවියන් යැද සව්දිය පිරුමට මුළු ලොව එකතු වෙලා...

කිරල කැලේ බට කුරුලු කැලේ අලුත උපන් පැටවුන්
අන්දර ගස් යට පිම්මේ ඉගිලෙයි පෙර නොහුරූ අයුරින්
දොළොස් මහක් ජීවත් වූ ලෝකය අලුතින් අලුත් වෙලා
තවත් අලුත් ලොවකට පිවිසෙන්නට ලොව ඉන් පිටත් වෙලා...

පද රචනය - ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්
තනු නිර්මාණය - ඩබ්. ඩී. අමරදේව

ඈත එපිට ගම්මානේ

ඈත එපිට ගම්මානේ
වෙල අද්දර පුංචි පැලේ
පුංචි පුතා මිදුලට වී
හඳ ඉල්ලා හඬනු ඇසේ...

සඳ මොකටද අපට පුතේ
තරු මොකටද ආකාසේ
පුතා උපන් මේ මව් රට
ඊට වඩා අගෙයි පුතේ...

දෙදහස් වසරක් තිස්සේ
අප හිටියා මේ පොළොවේ
කවදාවත් අපට පුතේ
අගහිඟයක් නෑ දැනුණේ...

ඒ කාලේ අපියි පුතේ
ඔය මහ දාගැබ් හැදුවේ
මූදු වගේ වැව් බැඳලා
ගොඩ මඩ දෙක සරු කෙරුවේ...

පාන්දරින් වෙල් නියරේ
ඇවිදින කොට ලා පින්නේ
වාසනාව මේ පොළොවේ
හිතට කයට දැනෙයි පුතේ...

අපේ ලෙයින් මසින් පුතේ
අප මේ රට ගොඩනැඟුවේ
අපේම පණ පුද කරලයි
අප මේ රට පණ පෙව්වේ...

සිංහල රන්කිරි කට ගා
පොඩි පුතු හෙට ලොකු වෙනවා
රට රකින්න රන් අසිපත
පුතුගෙ අතට මම දෙනවා...

පද රචනය - මහගම සේකර
තනු නිර්මාණය  - සරත් දසනායක

මුදු පරම සුපිවිතුරු

මුදු පරම සුපිවිතුරු ආදරයෙන්

අප වෙලී දෙඩූ අද සැඳෑ කලේ

ඔබගෙන් සමු ගත් මොහොතේ

ඔබෙ සිත මා පසුපස මගෙ කුටියට ඇවිදින්...

ඒ සිත මා ළඟ කතා කරනවා

දෑසම නොපියා බලා හිඳිනවා

දඟකාර කම් කරමින්

නෙත් පියන්න ඉඩ දෙන් නෑ...

නේවාසිකාගාරේ

පොත් අතර රැඳී ඔබ අකුරු කියූවද

කිසිවක් මතකයෙ නොරැඳෙන බව දනිමී

ඔබෙ සිත මා ළඟ හින්දා....

ඔබේ සිතට ඔබ කියන්න මිහිරියෙ

ආපසු එන්න කියා....

පද රචනය - ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්

සංගීතය හා ගායනය - වික්ටර් රත්නායක